Na akcję filmu składają się trzy paralelnie przedstawiane opowieści, których tematy oscylują wobec pojęć wolności, miłości i szczęścia.
W pierwszej historii Michel (Ruggero Raimondi) proponuje swoim przyjaciołom pewien eksperyment. Warunkiem koniecznym do udziału w projekcie pozostaje zamknięcie się w pałacu na parę tygodni i wypicie specjalnego eliksiru. Efektem ma być zapomnienie, następnie zaś odrodzenie się na nowo i osiągnięcie szczęścia.
Druga opowieść toczy się w tym samym miejscu. W pałacu Michela mieści się obecnie Holberg Institution. Jedna z bohaterek - Élisabeth Rousseau (Sabine Azéma) - właśnie przyjechała na odbywające się tam warsztaty dyskusyjne poświęcone kształtowaniu wyobraźni u dzieci.
Trzecia opowieść dzieje się w średniowieczu. Ranny, przebity włócznią rycerz powierza kobiecie malutkie dziecko, ona zaś biorąc je na ręce natychmiast ucieka z zamku. Kilkanaście lat później dorosły bohater poznaje całą prawdę.
Część dialogów jest mówiona, część kwestii zaś śpiewana - jeżeli chodzi o określenie gatunku, nazwanie filmu Alaina Resnais operetką z pewnością nie będzie czymś niewłaściwym.